دل استــ دیگر خستــه میشود …

بی حوصله میشــود …

از روزگار از آدمـــــــها از خــودشـــــ

از این قابــها , از اثباتــ , از تـــــوضیــح

از کلماتــــی که رابـــطه ها را به گند میکشـــد

از اینـــ همه مهربانیــ کردن

و نا مهربانی دیدنــ , از ســـــنگ صبور بودن

و آخــــر هم مُهر ســنگ بودن خوردنـــــ

از زهــر حرفــ هایی که

تــــا آخر عمـــر آدم را مـــی آزارد …

خســـــته ام …

کــــآش مـــیــشـد خــودمـــو یـــہ جــآیی جــآ بـذارم…

و بـــرگـــردم بــبــیـنــم …

دیــگـہ نـیــســتــم …!
5 امتیاز + / 0 امتیاز - 1392/09/22 - 18:52